Tek Yalnız Ben Değilim - Jean-Louis Fournier

 "Dünya üzerinde sapa bir yer arıyorum, yeter ki tüm insanlardan kaçmak isteğime, yaşamaya ant içtiğim çölde bana yardım etmeye, vakit geçirmeden arkamdan gelmeye..."




Fournier'in anlatı türünde yazdığı bu eşsiz eserini nasıl anlatmaya başlayacağımı bilmiyorum. Nasıl anlatacağımı da. :) Uzun zamandır herhangi bir kitap hakkında bu kadar yazmak istememiştim. Bu kitapta yazan her şey gerçek; duygular, düşünceler, anlatılanlar, hayaller... Fournier'in hayatında tanıdığı herkesin öldüğü ya da terk ettiği bir adam haline gelince kaleme aldığı bu eser, gerçekten yalnız kalmış bir adamın hikayesi; yalnızlığı iliklerine kadar hissetmiş ve bu hisleri gerçek bir şekilde kağıda dökebilmiş bir adamın...

Bir insanın yazı yazarken sansürsüz bir şekilde düşüncelerini dile getirebileceğine asla inanmazdım. Ta ki bu kitabı okuyana kadar. Şu ana kadar okuduğum onca kitabın içinde bana tamamen gerçek hisleri ve düşünceleri yansıtabilmiş olan kitap bu kitap oldu. Yalnızlık genellikle insanların konuşmaktan kaçtığı ve korktuğu bir konu. İster mecburi şekilde yalnız kalmış olsun ister bile isteye. Yalnızlık düşüncesi insanların ifade ederken en zorlandığı konulardan biri bana göre. Tüm bunların aksine Fournier yalnız kalmaktan korktuğunu da, yalnızlığından hoşnut olduğu kadar nefret ettiğini de en içten şekilde aktarmış bizlere bu kitabında. Yalnızlığın tutsaklık kadar özgürlük olduğunu hatırlatmış. Ama bu özgürlüğe hiç kimsenin bakmadığı bir açıdan bakabilmeyi başarmış. Bir yandan bütün depresifliği ile yalnızlığı gözler önüne sererken bir yandan da gülümsetmeyi unutmamış. Kitabın içinde sıkça bahsettiği komşularının kapalı panjurları hakkında hissettiği tüm hislerle yalnız bir insanın içindeki öfkeyi, sevgiyi, özlemi, özgürlüğü ve tutsaklığı görebilmemizi de sağlamış. 

Okurken birçok duyguyu bir arada hissettiğim ve kendimden birçok şey bulduğum bu kitap bence herkese kendi iç sesinden kesitler sunabilecek nitelikte. Fournier'in içindeki bütün hisleri özgürce bu kitaba dökebilmesi de yalnızlığının verdiği o hüzünlü ama eşsiz özgürlüğünün sayesindedir belki de... Biraz da gerçekten "gerçek" bir şeyler okuyayım diye düşünenler bu kitabı okuduğuna asla pişman olmayacak. :)

"Karşı evin panjurları hala kapalı. Komşularım yine bir yere gitmişler. Ne kadar da benciller, ölebilirim ben burada... Nefret ediyorum onlardan."




Fourier, Jean-Louis. Tek Yalnız Ben Değilim, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2021.



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

DOKUZ ÖYKÜ - J.D. SALINGER

MUTLU OLMA SANATI - ARTHUR SCHOPENHAUER